Semenjak aku dalam Perantauan,
Hidupku bagai kabus di awan
Berjalan tanpa arah tujuan
Begini lah nasib ku
Hidup di negeri orang
Sehari ku tak kerja
sehari penuh ku tak makan
beginilah rasanya
hidup dalam perantauan
bila malam menjelang
terkenang kampung halaman... :'(
*sedih puisi ni, puisi ini direka khas olh Ayah saya..
*ni gambar mama and ayah aku sweet kan??